Yana is een nieuwe leerling die nu 2 lessen van mij heeft gehad samen met haar eigenzinnige IJslandermerrie Skjóna. Hieronder lees je haar verhaal.
Yana, bedankt dat je je ervaring wilde delen!
Yana:
“In de eerste les van Elke was mijn paard Skjóna flink aan het werk gezet en tijdens de tweede les was ik aan de beurt: mijn houding en zit om precies te zijn.
Het was tijd om sommige heilige wetten, die ik vroeger op de manege had geleerd, te laten varen.
'Borst naar voren, schouders naar achteren, kin omhoog!':dit liedje was door mijn instructrice in mijn zevenjarige manegemeisjeshoofd geprent en daarna is het er nooit meer uit verdwenen.
Dus zo zat ik sindsdien op mijn paard: kaarsrecht maar met een holle rug.
Tijdens de les deden we een aantal rustige oefeningen om mijn spieren en gewrichten los te maken. Ik zat direct losser en meer ontspannen op mijn paard.
Vervolgens werkten we aan een nieuwe houding. En dat was even wennen, ik voelde me net een zoutzak. Wat een verassing toen vanaf het schermpje van de camera ter plaatse bleek dat ik gewoon rechtop zat, zonder holle rug!
Mijn 'nieuwe houding' bleek ook erg te bevallen bij Skjóna; ze liet de ene na de andere ontspannen bries horen. Mijn paard gaf complimentjes!
Op de foto's die gemaakt zijn, zie je goed dat een paard zijn ruiter spiegelt.
Op de eerste foto heb ik een holle, gespannen rug, net als Skjóna.
Op de tweede foto staan twee ontspannen ruggen!
Het halthouden ging makkelijker, ik zat als een huis in het zadel en voelde opeens allerlei bewegingen onder me die ik nog nooit had gevoeld.
Het is niet altijd makkelijk om iets af te leren, maar de heilige manegeregels heb ik definitief in de prullenbak gegooid!”
Yana, bedankt dat je je ervaring wilde delen!
Yana:
“In de eerste les van Elke was mijn paard Skjóna flink aan het werk gezet en tijdens de tweede les was ik aan de beurt: mijn houding en zit om precies te zijn.
Het was tijd om sommige heilige wetten, die ik vroeger op de manege had geleerd, te laten varen.
'Borst naar voren, schouders naar achteren, kin omhoog!':dit liedje was door mijn instructrice in mijn zevenjarige manegemeisjeshoofd geprent en daarna is het er nooit meer uit verdwenen.
Dus zo zat ik sindsdien op mijn paard: kaarsrecht maar met een holle rug.
Tijdens de les deden we een aantal rustige oefeningen om mijn spieren en gewrichten los te maken. Ik zat direct losser en meer ontspannen op mijn paard.
Vervolgens werkten we aan een nieuwe houding. En dat was even wennen, ik voelde me net een zoutzak. Wat een verassing toen vanaf het schermpje van de camera ter plaatse bleek dat ik gewoon rechtop zat, zonder holle rug!
Mijn 'nieuwe houding' bleek ook erg te bevallen bij Skjóna; ze liet de ene na de andere ontspannen bries horen. Mijn paard gaf complimentjes!
Op de foto's die gemaakt zijn, zie je goed dat een paard zijn ruiter spiegelt.
Op de eerste foto heb ik een holle, gespannen rug, net als Skjóna.
Op de tweede foto staan twee ontspannen ruggen!
Het halthouden ging makkelijker, ik zat als een huis in het zadel en voelde opeens allerlei bewegingen onder me die ik nog nooit had gevoeld.
Het is niet altijd makkelijk om iets af te leren, maar de heilige manegeregels heb ik definitief in de prullenbak gegooid!”
Foto begin van de les Foto na 45 minuten